De evangeliën van Mattheus en Marcus

De wetenschappelijke interpretatie van het Evangelie van Matteüs bestaat uit het feit dat de taal en de stijl van het boek niet overeenkomen met de 30 jaar van de I eeuw, de auteur was geen ooggetuige van de beschreven gebeurtenissen, en het boek zelf is niet in Aramese taal gecomponeerd. Bovendien is het niet het primaire evangelie, aangezien de auteur de tekst van het Evangelie van Marcus gebruikt. Sommige onderzoekers geloven dat het boek in Palestina is geschreven, terwijl anderen geloven dat het in Syrië in de late 1ste - vroege 2de eeuw is geschreven. Het Evangelie van Marcus wordt beschouwd als het vroegste van de canonieke Evangeliën. Het werd de basis voor de Evangeliën van Mattheus en Lucas. Traditioneel wordt Marcus geïdentificeerd met de zoon van een weduwe, Maria, wiens huis meestal de plaats was waar de eerste christenen zich verzamelden (Handelingen 12:12). Eerst was Marcus een discipel van de apostel Paulus, daarna werd hij een metgezel van Paulus en Barnabas en sloot hij zich aan bij Petrus in Rome. De huidige Bijbelgeleerden zijn het erover eens dat de auteur van het evangelie een man had kunnen zijn met de naam Marcus.